ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪ ਸ
ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ’ਚ ਜੋ ਕੁਝ ਵਾਪਰਿਆ ਹੈ ਉਹ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਗੁੱਝਾ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ। ਦਰਅਸਲ ਸਾਡੇ ਰਾਜਸੀ ਆਗੂ ਫੋਕੀ ਸ਼ੋਹਰਤ ਖੱਟਣ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਹੁਤ ਪਰਗਟ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ। ਬੇਸ਼ਕ ਇਹ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿਚ ਵਾਪਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਕਿਉਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿਚ ਵੀ ਕਥਿਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਆੜ ਵਿਚ ਇਕ ਰਾਜਸੀ ਧਿਰ ਵੱਲੋਂ ਉਥੋਂ ਦੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿਚ ਹੰਗਾਮਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕੀ ਉਸ ਨੂੰ ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਜਨਤਾ ਜਾਂ ਬਾਕੀ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਨਤਾ ਨੇ ਸਲਾਹਿਆ ਸੀ !!! ਹਰਗ਼ਿਜ਼ ਨਹੀਂ। ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਜਨਤਾ ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝਦੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੇ ਹਾਈ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚ ਲੋਕ ਕੇਵਲ ਪਰੈੱਸ ਉਪਰ ਹੀ ਟੇਕ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਸਗੋਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਅਤਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਾਧਨਾਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਾ ਬਾਖ਼ੂਬੀ ਜਾਣ ਗਏ ਹਨ। ਛਪੇ ਹੋਏ ਅਖ਼ਬਾਰ ਭਾਵੇਂ ਆਪਣੀਆਂ ਪਾਲਸੀਆਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕੁਝ ਵੀ ਕਹੀ ਜਾਣ ਪਰ ਇੰਟਰ ਨੈੱਟ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚ ਬੁੱਕਲ਼ ਵਿਚ ਗੁੜ ਭੰਨਣਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ। ਲੁਧਿਆਣੇ 5 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਜੋ ਕੁਝ ਵਾਪਰਿਆ ਉਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਜੇ ਰਾਜਸੀ ਲੋਕ ਸੋਚ ਹੀ ਰਹੇ ਹੋਣਗੇ ਜਦ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਾਰੀ ਅਸਲੀਅਤ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਵੀਡੀਓ ਰਾਹੀਂ ਵੇਖ ਲਈ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਕ ਚਰਚਿਤ ਵੈਬਸਾਈਟ ’ਤੇ ਅਪਲੋਡ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਦੇਖੇ ਜਾ ਰਹੇ ਇਸ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਅਖ਼ਬਾਰ ਨੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ’ਤੇ ‘ਲਿੰਕ’ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੀ ਬੇਖ਼ੌਫ਼ਤਾ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਸਲੂਕ ਪੰਥਕ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਜੁਜਾਰੂਆਂ ਨਾਲ ਹੋਇਆ। ਜੋ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਫ਼ਿਜ਼ਾ ਨੂੰ ਭੰਬਲਭੂਸਿਆਂ ਨਾਲ ਗੰਧਲਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਇਕ ਕਥਿਤ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਜੋ ਇਹ ਬਿਆਨ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਸਮਾਗਮ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹੀ ਅਣਸੁਖਾਂਵੀਂ ਸਥਿਤੀ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇ। ਜਦ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਾਪਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੀ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਗਮ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ। ਪਰ ਨਹੀਂ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਜਾਨ-ਮਾਲ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫ਼ਿਰ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿਚ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਦੇਖ ਕੇ ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਅਮਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਕੇਵਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਅਮਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇ ਨਾਂ ’ਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਮਰਿਆਦਾਵਾਂ ਭੰਗ ਕਰਕੇ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਕਿੱਧਰ ਦਾ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪਾਠ ਹੈ ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਪਤਾ ਹੈ। ਲੋੜ ਹੈ ਸੰਭਲਣ ਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜਨਤਾ ਔਖੀ ਬਹੁਤ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਸਬਰ ਪਰਖਣ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਤੋਂ ਗ਼ੁਰੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ।
